7 اشتباه بزرگ زنان که باعث سرطان می شود

7 بهانه ای که زنان برای عدم مصرف کرم ضدآفتاب می آورند و منجر به سرطان پوست می شود!

این ماهها، زمان هوشیاری در برابر سرطان پوست است. به رغم این حقیقت که زنان می دانند که  باید هر روز  در طی سال از ضدآفتاب استفاده کنند، ولی  بر طبق نظرسنجی انجام شده توسط یکی از مراجع مسئول در پیشگیری از بیماریها، فقط 31% از آنان این کار را می کنند. 
و بسیاری از افرادی که از ضدآفتاب یا دیگر وسایل محافظ در برابر نور خورشید استفاده نمی کنند،  از این بابت احساس گناه می کنند-  در واقع از این 31% هم  عده ای به دروغ می گویند که از ضدآفتاب استفاده می کنند زیرا از عادت عدم استفاده از آن خجالت زده هستند. 

خوب چه نتیجه ای به دست می آید؟ اگر همه ما بدانیم که ضدآفتاب به محافظت پوست ما در برابر سرطان و پیشگیری از علایم پیرشدگی پوست مانند لکها و  چروکها کمک می کند، پس چرا نباید همه ما از آن استفاده کنیم؟
بیشتر بهانه هایی که زنان برای عدم استفاده از ضدآفتاب در بیرون از خانه می آورند، دلایل خوبی نیستند و بهتر است برای سلامتی بهتر و بیشتر از ضدآفتاب استفاده کنند. 
در اینجا مهمترین این بهانه ها را می آوریم:

بهانه اول :  

"مواد شیمیایی موجود در کرم های ضد آفتاب احتمالا خطرناک تر از قرار گرفتن در معرض  نور آفتاب هستند.
واقعیت مساله:  
در این اواخر، درباره کرم های ضدآفتاب   نقدهایی در مطبوعات چاپ شده است، از جمله اینکه ادعا شده است  آنها محتوی مواد سرطانزا هستند. 
اما یک بررسی  انجام شده  بر روی مطالعاتی که در آنها چنین ادعاهایی شده است،  به تازگی به چاپ رسیده و می تواند رفع کننده  این نگرانی ها باشد. 
استیو وانگ، مدیر بخش جراحی پوست  در مرکز سرطان  پوست نیوجرسی، و یکی از مولفین این بررسی، در این باره می گوید : 
"بسیاری از نگرانی های  ابراز شده درباره ضدآفتاب ها، پایه درستی ندارند،  نتایج گزارش شده در این مطالعات، بر مبنای کشت سلولی در آزمایشگاه و یا داده های مربوط به جانوران بوده و ربطی به انسان ها ندارد. 
به طور مثال، در یکی از این مطالعات،  موشهایی که  به آنها دوز بالایی از اکسیبنزون (یک ماده جاذب اشعه فرابنفش که معمولا در ضدآفتاب ها وجود دارد) خورانده شده بود اثرات اکستروژنیک (مشخصه های مربوط  به هورمون جنسی جنس ماده) را از خود بروز دادند، که به عقیده محققین این اثرات می توانند سبب رشد سریعتر سلول های سرطانی بشوند. 
اما با محاسبه های انجام شده توسط دکتر وانگ،  بیش از 250 سال طول می کشد تا  شخصی که روزانه از ضدآفتاب استفاده می کند، مقدار اکسیبنزون به کار رفته در این مطالعه را جذب کند.

بهانه دوم " من خیلی در معرض نور خورشید قرار نمی گیرم."
واقعیت مساله:  
لازم نیست شما در کنار ساحل باشید تا اشعه های خورشید به شما برخورد کند. 
بیشتر مردم  در هر هفته، مجموعا حدود 14 ساعت  در معرض تابشهای فرابنفش به صورت موقتی قرار می گیرند. 

در یک مطالعه انجام شده، نشان داده شده که اگر هفته ای دو بار انسان در معرض شدت بالایی نور فرابنفش قرار بگیرد،  تنها ظرف 12 هفته، فیبرهای پوست که سبب نرمی و استحکام پوست هستند به صورت شدیدی تخریب می شوند. 
دکتر آریل کواوار، متخصص پوست می گوید: 
آرایش کردن و استفاده روزانه از لوسیون های حاوی مواد محافظ در برابر نور، گامهای مهم  خوبی هستند، اما  در روزهای گرم و آفتابی، سطح محافظت به دست آمده با این روشها کوتاه مدت است . 
برای نیل به سطح مناسب از ایمنی در برابر نور آفتاب، از یک ضدآفتاب مقاوم در برابر عرق که عدد SPF(فاکتور محافظت در برابر آفتاب) آن حداقل 30 باشد در  همه جاهای در معرض خورشید استفاده کنید.

بهانه سوم : 
استفاده از ضدآفتاب وقت گیر و مشقت آور است.
واقعیت  مساله: 
پنج دقیقه در هر 2 ساعت -  این تمام وقتی است که طول می کشد تا  مقدار توصیه شده ضدآفتاب(1 اونس برابر 2 قاشق  غذاخوری)  را هنگامی که برای مواقع طولانی در فضای باز هستید  یا لباس شنا برتن دارید  بر پوست خود بمالید. 
و وقتی که باید ضدآفتاب را تجدید کنید، با استفاده از یک لوسیون فوم دار که به راحتی روی پوست به صورت یکنواخت پخش  و سریع خشک می شود، دیگر خیلی به هم ریخته و شلوغ نمی شود.   
البته افشانه های جدیدی هم  مانند آوینو(Aveeno) در بازار وجود دارند که برای این کار مناسب هستند. 
این افشانه ها حتی بر روی پوست مرطوب و خیس هم می چسبند. 

بهانه چهارم : ضدآفتاب ها گران هستند.
 واقعیت مساله : 
 برای خرید ضدآفتابی که رویش نوشته مانع  اشعه فرابنفش UVA  و اشعه فرابنفش UVB می شود،  لازم نیست بانک بزنید. 
دکتر وانگ می گوید: 
تحقیقات انجام شده،  نشان می دهد که هیچ رابطه ای بین قیمت ضدآفتاب و قابلیت آن در محافظت از پوست  نیست. 

بهانه پنجم : "من به کرم های ضد آفتاب نیاز ندارم چرا که پوستم به طور طبیعی  تیره است."
واقعیت مساله :  
دکتر جینی دووین، متخصص پوست در نیوجرسی و  یکی از نویسندگان کتاب مشهور Beautiful Skin of Color  هشدار می دهد که " سرطان پوست هیچ ربطی به رنگ پوست ندارد ". 
در واقع، آمار نشان می دهد که نرخ سرطان پوست در افراد با نژاد لاتینی- که بیشتر آنها پوست تیره دارند-  در حال ازدیاد است. 
به گفته ویویان باکی، دانشیار دانشگاه تکزاس، شاید یکی از دلایل این افزایش، آمیخته شدن اثرات ارثی وابسته به نژاد باشد.
او می گوید:  
افراد با تبار اسپانیایی،  در قیاس با گرههای نژادی دیگر، از نظر ژنتیکی  تنوع بیشتری دارند، بنابراین حتی اگر دارای پوستی تیره باشند، باز هم احتمال آفتاب سوختگی  در آنها درست به اندازه افراد با تبار آلمانی یا ایرلندی با پوست سفید و روشن است. 
به علاوه ، سرطان پوست در افراد با پوست تیره ممکن است  در مقایسه با افراد دارای پست روشن، دیرتر تشخیص داده بشود. 
در یک مطالعه  انجام شده، مشخص شد که  هنگام تشخیص ملانوما (سرطان پوست)  در بیماران با نژاد اسپانیایی، 18% از آنان در مرحله پیشرفته بودند، این مقدار برای آفریقایی تبارها برابر 26% درصد بود. 
در حالی که فقط 12% موارد تشخیص داده شده در افراد سفیدپوست در مرحله پیشرفته قرار داشتند.
اگر این دلایل برای استفده از ضدآفتاب کافی نیست، دکتر دواین دلیلی دیگر نیز ارایه می کند : 
نور خورشید سبب تیره تر شدن لکه های پوستی در زنان با هر نژاد و رنگی می گردد. 

بهانه ششم: 
من با پوست برنزه و  آفتاب سوخته خیلی زیباتر می شوم.
واقعیت مساله:  
بگذارید لحظه ای درنگ کنیم و فکر کنیم که آیا زنی با پوستی  آویزان، سخت و سوخته مثل چرم جذاب است؟ آیا به نظر جوان می آید؟ بله  شخصی با این وضعیت ، یک مورد استثنایی است، اما  نظر متخصصان پوست این است که  با برنزه کردن بیشتر پوست ، پوست شما خشک تر می شود و هر چه پوست شما خشک تر بشود هر خطی که بر چهره داشته باشید بیشتر دیده خواهد شد. 
می توانید با بررسی دقیق پوست خود  پس از یک دوره برنزه کردن، مثلا در انتهای مهرماه، ببینید  که  لک های سیاه پوستتان بیشتر شده است. 

بهانه هفتم : 
سرطان پوست یکی از قابل درمان ترین انواع سرطان است.
واقعیت مساله: 
اشعه های فرابنفش UVB  به ایجاد و پیشرفت دو  گونه از شایعترین سرطانهای پوست در انسان منجر می شوند که عبارتند از توموربدخیم سلولهای پایه ای پوست و سرطان  سلول های فلسی.   
از سوی دیگر اشعه های فرابنفش UVA  به صورت عمیقتری به پوست نفوذ می کنند و  می توانند سبب ملانوما بشوند که کشنده ترین گونه سرطان پوست می باشد. 
البته این نکته درست است که اگر ملانوما در مراحل ابتدایی اش تشخیص داده بشود قابل درمان می باشد، ولی با این حال این بیماری هرساله سبب مرگ 8000 نفر در آمریکا می شود. 
و کسانی که خوش شانس هستند که  از این سرطان ها جان سالم به در می برند،  لزوما بدون صدمه و آسیب نخواهند بود. 
به طور مثال تومور بدخیم سلول های پایه ای را در نظر بگیریم. 
در این باره، دکتر اندرو کافمن دانشیار بیماری های پوست در دانشگاه UCLA می گوید:  
در این بیماری، غده های ایجاد شده به تدریج و به صورت عمیقی به بافت های سالم نفوذ می کنند. 
در این موارد، هم نمونه برداری بافتی و هم عمل جراحی برای برداشتن غده ها می توانند  رد زخم برجای بگذارند یا در موارد نادر به  تغییر شکل بینجامند.

هنوز مشتاق استفاده از ضدآفتاب نشده اید؟  تعدادی از مطالعات نیز نشان می دهد که  شخص مبتلا به سرطان پوست  ریسک  بالاتری در ابتلای به دیگر سرطان ها دارد، از جمله سرطان سینه، ریه و کلیه و سرطان  غدد لنفاوی. 

دکتر باکی می گوید:  
یکی از دلایل این امر، به این بر می گردد که نور UV حتی در مقادیر کم،  سلول های پوستی را تضعیف می کند و به  سیستم ایمنی  بدن  آسیب می زند. 
به گفته این پزسک این کار مانند آن است که نگهبانان یک بانک را مرخص کرده و به دزدان اجازه ورود به بانک بدهیم.